Lekko biegam ulicami mego miasta
Niebo ciągle niebieskie
przez niebieskie okulary
Sukienką uwodzę wiatr
i wszystkie codzienności
Nie pragnę - nie dostaję
Nie czekam - i nie tęsknię
Nie szukam - po co tracić czas
I tylko wkładam każdej nocy
Różowe zatyczki do uszu
Żeby nie słyszeć przez sen
Drżącego krzyku samotności
Agnieszka Pietryja
Widzialam dzisiaj
tanczace motyle.
Ich barwy zmienialy sie
jak zycia chwile.
Wygladaly na szczesliwe,
piekne i beztroskie,
nie przejmowaly sie zyciem,
tylko mknely
wsrod kwiatow wiosny.
W barwach teczy,
w blasku slonca
i ja zaczelam z nimi tanczyc
poczulam sie wolna.
Życie jest jednak piękne
chociaż się różnie układa,
raz serce ze szczęścia jęknie,
drugi raz z żalu opada.
Tak, dziwne jest to życie,
tyle ma niespodzianek...
Zresztą, sam pomyśl, przecież
tak przypadkowo się znamy.
A mogło być całkiem inaczej...
Mogliśmy się nigdy nie spotkać,
a jednak w życiu...to znaczy,
życie nas chciało poznać.
Teraz chcę, żebyś został,
by Cię nie skradła inna.
Chcę, abyś mnie dobrze poznał
i kiedyś powiedział: jedyna.
w ogole zakochana jestem... w nim bez pamieci juz.... to juz prawie dwa lata... a uczucie wciąż rośnie... :)i mam nadzieje ze nie zgaśnie...
szczerze mowiac sama jestem ciekawa jak to wszystko wyjdzie i jak to bedzie wygladało... mam nadzieje ze dobrze :) a załozeniem moim na tego bloga.. jest umieszczanie przewaznie wierszy bągź czegos pieknego co mnie ruszy... :) miłego czytania ;)